Песня «Olavur Riddararos»
исполнителя Spiritual seasons.
Скачать или слушать онлайн

00:00/00:00

Текст песни:

Ólavur ríður eftir bjøgunum fram
Kol og smiður við
Fann hann upp á eitt álvarann
Ungir kallar, kátir kallar, gangið upp á golv
Dansið lystillig

Út kom eitt tað álvafljóð,
Kol og smiður við
Flættað hár á herðar dró
Ungir kallar, kátir kallar, gangið upp á golv
Dansið lystillig

\"Ver vælkomin, harra Riddararós,
Kol og smiður við
Kom og dans og kvøð fyri os\"
Ungir kallar, kátir kallar, gangið upp á golv
Ungir kallar, kátir kallar, gangið upp á golv
Ungir kallar, kátir kallar, gangið upp á golv
Dansið lystillig

(\"Eg kann ikki meira hjá álvum vera,
í morgin lati eg mítt brúdleyp gera\")

\"Vilt ikki meira hjá álvum vera
Kol og smiður við
Sjúkan skal eg títt brúdleyp gera\"

\"Fyrr vil eg í morgin til moldar
Kol og smiður vid
Enn eg vil sjey vetur liggja á strá\"
Ungir kallar, kátir kallar, gangið upp á golv
Dansið lystillig

Hon skonkti honum í drykkjuhorn
Kol og smiður við
Har fór í tað eitukorn
Ungir kallar, kátir kallar, gangið upp á golv
Dansið lystillig
Ungir kallar, kátir kallar, gangið upp á golv
Dansið lystillig

Другие песни исполнителя:

  • Джереми Ланниган жил не скупился. На пиво и виски для старых друзей. Вышло однажды он крепко напился И так всю неделю был на веселе. Но случилась беда с его старым папашей. Он помер и Джереми враз протрезвел. Получил он в наследство и землю и хату. Поминки отметить тот час захотел Помянуть старика все пришли кто хотели. И кто не хотел, но всё же пришёл Доланы, Ноланы, даже О'Грейди Ели картошку и торт, и бекон. Припев: Вот послушай Как гулял Ланниган. Как скорбили Все люди в селе. Нет, послушай, Это Бал Ланниган. Месяц он целый Плясал, пил и пел. Шаг назад и снова шаг вперед. Шаг назад и снова шаг вперед. Шаг назад и снова шаг вперед. Месяц он целый плясал, пил и пел. Много девушек милых, хороших, веселых В танец пустились и песнь завели. "Сладкую Мэри" пели мы хором Прямо у гроба – пусть папа простит. Кто постарше сидел за столом не вставая. Говорил о покойном, кем был он, как жил. Люди вспомнили что молодым выпивая Источник teksty-pesenok.ru Пинту пива, дедуля славно кутил. А сосед вспомнил будто росли пацанами, Купались в реке, воровали морковь. Как от гнева отца босиком убегали. Ловили лягушек, пугали сестер. Припев. Были парни веселые, девки сердечные В джиге по кругу неслись как всегда Но мисс О'Хара вдруг закричала "Маккарти мне ноги все оттоптал" Такой драки и Дублин и Корк не видали Все захотели участвовать в ней. Доланы, Ноланы, даже Огрейди Били друг друга, досталось и мне.
  • Nuapurista kuulu se polokan tahti jalakani pohjii kutkutti. Ievan aiti se tyttoosa vahti vaan kyllahan Ieva sen jutkutti, silla ei meita silloin kiellot haittaa kun myo tanssimme laiasta laitaan. Salivili hipput tupput tappyt appyt tipput hilijalleen. Ievan suu oli vehnasella ko immeiset onnee toevotti. Pea oli markana jokaisella ja viulu se vinku ja voevotti. Ei tata poikoo markyys haittaa sillon ko laskoo laiasta laitaan. Salivili hipput. Ievan aiti se kammarissa virsia veisata huijjuutti, kun tama poika naapurissa amman tyttoa nuijjuutti. Eika tata poikoo ammat haittaa sillon ko laskoo laiasta laitaan. Salivili. Siella oli lystia soiton jalakeen sain mina kerran sytkyyttee. Kottiin ko mantii ni amma se riitelj ja Ieva jo alako nyyhkyytteek. Mina sanon Ievalle mitapa se haittaa laskemma vielahi laiasta laitaa. Salivili. Русскй перевод: Польку услыхав за стеною где-то, Я прислушался и стал плясать. Ева, невзирая на все запреты, Всё же оставила с носом мать. Ну зачем ей слушать злую мамашу, Если ноги без устали пляшут, Если ноги сами лихо скачут Без конца вперед-назад! Ева улыбалась, и скрипка пела, Все желали Еве жить без бед. Многие здесь могут плясать умело, Но один парень затмил весь свет. Не беда, что пот стекает ручьями, Если польку танцуют с друзьями, Если ноги сами лихо скачут Без конца вперед-назад! Мать сидела в комнате в это время, Гимны пела взаперти одна. Ева веселилась, когда со всеми Польку отплясывала она. Ну и пусть сердита матушка будет, Всё равно, что подумают люди, Если ноги сами лихо скачут Без конца вперед-назад! Музыке конец, но не кончен праздник: Парень к Еве подошел опять...
  • One fine morning as I was walking, The weather being bright and clear, I overheard a tender mother, Talking to her daughter dear. "Daughter, I would have you marry, No longer lead a single life." "O no," said she, "I'd rather tarry, For my jolly sailor bright." "Sailors they are given to roving, Into foreign parts they go; Then they leave you broken-hearted, Full of sorrow, grief and woe." "Mother, would you have me wed a farmer, Take from me my heart's delight! Give me the lad whose tarry tarry trowsers Shine to my eyes like diamonds bright."
  • Sie kamen vom Flämischen her, nur so Der Jean, der Jacques und der Nicolo Als der Herbst schon wieder fast vorbei Die Blätter gefallen, erschienen die drei. Sie haben am Abend ein Feuer gemacht In einem verlassenen Silberschacht Und lagen zehn Stunden auf düsterer Wacht Ein Kaufmann der kam, der ward umgebracht. Was sollten sie tun, sie hungerten ja so Der Jean, der Jacques und der Nicolo Ihre Taschen, die waren lang schon leer, Der Mensch muß doch essen von alters her. Was sollte der tote mit seinem Geld Die Jugend will leben auf dieser Welt. Was sollte der tote mit seinem Geld Die Jugend will leben auf dieser Welt. Sie haben´s verfressen, versoffen und so Der Jean, der Jacques und der Nicolo. Es war in der Nacht als die Tat geschah Und keiner war da, nur der Mond, der sah Der rote Mond in der düsteren Nacht Der hat es dann später ans Licht gebracht. Der rote Mond in der düsteren Nacht Der hat es dann später ans Licht gebracht. Sie tobten herum, gar viele Stunden Da wurde bei ihnen der Geldsack gefunden Mit einem Schlag alles Glück war vorbei Da lagen in Ketten alle drei Zum Teufel nochmal, alle drei guckten so Der Jean, der Jacques und der Nicolo Zum Teufel nochmal, alle drei guckten so Der Jean, der Jacques und der Nicolo Nicht lange danach, in großer Eil Hob der Henker empor sein scharfes Beil Sie waren so jung, ihr Blut noch so rot Wer stirbt denn schon gern einen so frühen Tod Die Köpfe, sie fielen so blutig und rot Von Jean, von Jacques und von Nicolo Die Köpfe, sie fielen so blutig und rot Von Jean, von Jacques und von Nicolo